Τον Διονύση Μαρίνο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Γνώριζα τη δημοσιογραφική δουλειά του, τώρα γνώρισα και τη συγγραφική. Πλέον, μετά την τελευταία «γνωριμία» μας, πιστεύω πως ακόμα κι αν συστηθούμε και προσωπικά, πάλι δεν θα τον γνωρίσω. Κάτι κρύβει αυτός ο τύπος... Είδα το βιβλίο του πάνω στο γραφείο του διευθυντή του γκαζέτα, του Βασίλη Παπαθεοδώρου. Διάβασα το οπισθόφυλλο, το ξεφύλλισα, με είδε να «ψήνομαι», μου λέει «πάρ’ το, διάβασέ το, γράψε και μια περίληψη. Όποτε μπορέσεις. Και ξαναφέρ’ το να το διαβάσω κι εγώ». Μου το έδωσε χθες το βράδυ...

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr

Πολιτισμός Κοινωνία LIFE Ελλάδα